عنتر وعبله
أعـظـم شـعـور الـمـرء ذكــر الموالـيـف=في موقف ٍ يُسلب من المرء عقله
عنـدي مثـال ٍ حـي مـا فـيـه تزيـيـف=مـــا صـــار بــعــده لا ولا صــــار قـبـلــه
عنتر ذكر عبله وهو ماسـك السيـف=وقـبّــل رمــــاح ٍ تـشـبــه إلـثـغــر عـبـلــه
عبلـه تبـسّـم لــه بطـيـف ٍ ورا طـيـف=ولـعـيــون عـبـلــه يــذبــح الــلــي نـشـبـلـه
وهــذا ذكـرنـي يــوم جـــوه المـلاقـيـف=يـقــول ويـنــك إفـزعــي لـــي يـــا خـبـلــه
يـا حيـف مـن عنتـر زمانـه ويــا حـيـف=جرح ٍ على خـده وكسـر ٍ برجلـه